مقدمه

جریان اصولگرایی که با مشخصه هایی چون پایبندی به آرمانها و شعارهای اصیل انقلاب اسلامی و تلاش برای حاکمیت عدالت اجتماعی بعنوان فلسفه تشکیل حکومت در اسلام و رسالت محوری نظام جمهوری اسلامی شناخته میشود از همان روزهای اولیه پس از پیروزی انقلاب برای مقابله با عناصر و جریانهای انحرافی فعال شد.

دغدغه اصلی جریان اصولگرایی که همان تشکیل حکومت جمهوری اسلامی بود در نهایت با فصل الخطاب بودن سخن رهبر و معمار انقلاب اسلامی مبنی بر انجام رفراندوم برای تعیین رژیم " جمهوری اسلامی " نه یک کلمه کم و نه یک کلمه زیاد، و رای 98 در صدی ملت قهرمان ایران به وقوع پیوست. جریان اصولگرایی که در دوران ریاست جمهوری سید محمد خاتمی آرمانهای خود را بر باد رفته دید و از طرفی گستاخی نمایندگان مجلس ششم در انجام حرکتهای رادیکالی، تهدید به خروج از حاکمیت، نامه سراسر توهین به رهبری و ... طیف اصولگرایان را بر آن داشت تا فعالانه تر در مناسبات سیاست و قدرت حضور یابند. نقطه آغازین این حرکت را باید در رخدادهای سالهای 80 به بعد دانست که در قالب " ائتلاف آبادگران ایران اسلامی " اولین شگفتی را در انتخابات 19 اسفند 1381 آفرید و در حالیکه اصلاح طلبان با تمام قوا در انتخابات شورای شهر و روستا حضور یافته بودند ولی اصولگرایان 64 درصد کرسیهای شورای شهر و روستاها را در کشور در اختیار گرفتند و در تهران نیز به حضور دوم خردادیها در شورای شهر پایان دادند.

پیروزی دیگر اصولگرایان ورود به مجلس هفتم و پایان دادن به رویه ها و کارکردهای ساختار شکنانه جریان حاکم در مجلس ششم بود که در اسفند 82 با قاطعیت توانست 210 کرسی مجلس را از آن خود کند.

.... اما شگفتی بزرگ

این جریان در انتخابات دوره نهم ریاست جمهوری در سال 84 همه را به حیرت واداشت و با روی کار آمدن محمود احمدی نژاد گفتمان اصولگرایی را بر فضای سیاسی کشور حاکم کرد.

حامیان احمدی نژاد

از بین طیف اصولگرایی میتوان به جبهه پیروان خط امام و رهبری، جمعیت ایثارگران و رایحه خوش خدمت اشاره نمود که بطور ویژه از دکتر احمدی نژاد حمایت کردند همچنین نباید نقش شبه اصولگرایان را نادیده گرفت که از طرفی خط قرمز آنها روی کار آمدن اصلاح طلبان بود و از طرفی با احمدی نژاد نیز زیاد موافق نبودند ولی به ناچار در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری نهم در تیر ماه 84 از دکتر احمدی نژاد حمایت کردند.

شبه اصولگرایان

این طیف با قرار گرفتن در صفوف اصولگرایان توانستند برخی از کرسی های مجلس هشتم را بدست آورده و حتی به مقام وزارت در دولت نهم نیز برسند. در ابتدا چون چهره خود را نمایان نکرده بودند مردم به آنها رای دادند و آقای احمدی نژاد هم چند نفر از آنان را به مقام وزارت منصوب نمود ولی هر چه بیشتر گذشت نقابها کنار رفته و چهره واقعی آنان بیشتر آشکار شد و در نهایت از دولت کنار گذاشته شدند ولی این طیف همچنان در مجلس و دیگر نهادهای مهم کشور حضور دارند و خطر آنان کمتر از اصلاح طلبان مجلس ششم و دولت هشتم نیست.

شبه اصولگرایان و انتخابات دهم

در انتخابات دهم ریاست جمهوری در خرداد 88 که با فتنه سبز همراه بود شبه اصولگرایان ابتدا بحث عبور از احمدی نژاد را مطرح نمودند ولی با نظر سنجی هایی که انجام دادند از همان ابتدا دریافتند که احمدی نژاد با رای قاطع برای چهار سال دیگر رییس جمهور ایران خواهد بود بهمین دلیل برخی از این افراد که حتی از روحانیون و واعظان بنام تهرانی نیز در میان آنها به چشم میخورد سر از ستاد انتخاباتی میر حسین موسوی در آوردند. برخی دیگر نیز طرح دولت ائتلافی محسن رضایی را مطرح نموده و پشت سر دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام حرکت کردند اما نتوانستند در مقابل احمدی نژاد قد علم کنند و در نهایت شکست خوردند و به مناصب سیاسی خود در مجلس و دیگر ارگانهای کشور بازگشتند.

آینده شبه اصولگرایان

در حال حاضر شبه اصولگرایان میخواهد فضای سیاسی کشور را برای انتخابات مجلس در اسفند 90 به نفع خود آماده کند و هر چه در توان دارد بکار خواهد گرفت تا در ابتدا کرسی های بیشتری در مجلس بدست آورده و سپس به فکر ریاست جمهوری دوره بعدی در خرداد ماه 92 باشد.

چند سوال ؟

-          به راستی شبه اصولگرایان چه کسانی هستند؟

-          شبه اصولگرایان دست به چه اقداماتی خواهند زد ؟

-          اصولگرایان واقعی در مقابل آنان چه اقداماتی انجام خواهند داد ؟